ഒരു വിരല്‍ കൊണ്ട്..

കരിഞ്ഞ കാടിന്‍റെ ഉള്ളില്‍
തനിച്ചു നില്‍പ്പാണിപ്പോഴും,
വെളിച്ചത്തിന്‍ ശിലയില്‍
ഒറ്റ വിരലാല്‍ എഴുതും
ശിശിരത്തിന്‍ പ്രണയം.

കാഴ്ച

അക്ഷരവും ദൂരവും ഒത്തുതീര്‍പ്പില്ലാതെ
കലഹിയ്ക്കുന്ന പേജുകളില്‍,
ഈ രണ്ടു ചില്ല് തുണ്ടുകള്‍ തെളിച്ചു തരുന്നത്
തന്നെയോ വാക്ക്?
കാഴ്ചയ്ക്കും കണ്ണിനുമിടയില്‍
വീണു പോകുന്ന എന്‍റെ ലോകമേ
കണ്ണടയുടെ ഈ സഞ്ജയ വേഷം
പറഞ്ഞു തരുന്നത് തന്നെയോ നീ?

വെയില്‍മഞ്ഞിലാരോ 2

click the picture for a bigger view

നിഴല്‍ തെളിയാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ മുതല്‍
വഴി കാതോര്‍ത്തു തുടങ്ങും,
വീണു കിട്ടുന്ന ഓരോ വാക്കും
എടുത്തു വെയ്ക്കും,
അതിങ്ങനെ എടുത്തു വെച്ചവയില്‍ നിന്നുമാവണം,
അനാദിയായ അതിന്‍റെ കിടപ്പില്‍
നിറയെ പച്ചയുണ്ടാവുന്നത്
വിജനതകളില്‍ ആ വഴി ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്ന
ഏറ്റവും പ്രീയപ്പെട്ട വാക്കാവണം
മഞ്ഞു പോലിങ്ങനെ പോവാതെ മൂടി നില്‍ക്കുന്നത്..
വളവു തിരിഞ്ഞു പോയ വണ്ടിയില്‍
കരഞ്ഞു ചുവന്ന വെളിച്ചമായി
ഒരു നോട്ടത്തെ പതിച്ചു വെയ്ക്കുന്നത്..